Leren van de vier mannen met hun verlamde vriend op het dak van Petrus

We lezen het Evangelie van Marcus 2:1-5 
Toen hij enige dagen later in Kafarnaüm was teruggekeerd, en men hoorde dat Hij thuis was, stroomden de mensen in zulk een aantal samen, dat zelfs de ruimte voor de deur geen plaats meer bood toen Hij hun zijn leer verkondigde.  Men kwam een lamme bij Hem brengen, die door vier mannen gedragen werd.  Omdat zij wegens de menigte geen mogelijkheid zagen hem dicht bij Jezus te brengen, legden ze het dak bloot boven de plaats waar Hij zich bevond, maakten er een opening in en lieten het bed, waarop de lamme uitgestrekt lag, zakken.  Toen Jezus hun geloof zag, zei Hij tot de lamme: “Mijn zoon, uw zonden zijn u vergeven.”  - 

Fr James Mallon beschrijft 3 observaties over de 4 mannen die de lamme bij Jezus brachten:

1. Verlangen
De mannen hadden het verlangen om hun verlamde vriend tot aan de voeten van Jezus te brengen, zodat Jezus tot hem kon spreken en hem kon genezen. Heb ik een verlangen om mensen bij Jezus te brengen? God legt dat verlangen in ons hart als we tijd met Hem doorbrengen.

2. Overtuiging
De mannen hadden de overtuiging dat Jezus het verschil zou maken. Ze brachten hun vriend aan de voeten van Jezus. Wat doen wij? Brengen wij mensen aan de voeten van Jezus? Of brengen wij mensen tot aan de rand van de menigte en zeggen dan ‘close enough’ (dichtbij genoeg), zoals vaak bij de sacramentenvoorbereiding. We moeten mensen echt tot aan de voeten van Jezus brengen. Hebben we de overtuiging dat Jezus verschil gaat maken?

3. Wil
Ze wilden doen wat het hen ook zou kosten om hun vriend bij Jezus te brengen. Ze hebben daarvoor zelfs een gat in het dak van het huis van Petrus gemaakt! Waarschijnlijk was Petrus wel het type – groot en sterk – waarmee je geen ruzie wilde krijgen, maar de vrienden hadden de wil om te doen wat nodig was om hun vriend bij Jezus te krijgen. Hebben wij de wil en de moed om obstakels te overwinnen?