Onophoudelijk Bidden – persoonlijk en in de parochie
Een belangrijk fundament van een Missionaire Parochie is het gebed. Pr. Jeroen Smith verzorgde hierover in Veenendaal samen met Helen Opstal een workshop.
1. Bidden is doen
Bidden is een kwestie van doen. Door te bidden groeien wij in onze band met Christus en in ons geloof. Anders zijn we als ‘kunstbloemen’: die zien er mooi uit, maar ze groeien niet, hoeveel water je er ook bij giet.
Bidden is doen, want het komt in eerste instantie niet aan op de kwaliteit maar op de kwantiteit: niet ‘hoe goed je bidt’, maar ‘hoeveel je bidt’.
Lijkt dit niet erg op maakbaarheid: door veel te trainen word je er beter in? Is het geen methode aan het worden, wat wezensvreemd is aan het Evangelie? Nee, dit is ervaring. Zowel van onszelf als van de Traditie van de Kerk.
Als het om ‘goed’ bidden gaat, duiken er vele belemmeringen op. Ik ben moe, druk, gestrest, met andere dingen bezig. Ik kan me nu even niet concentreren op de Heer. Ik kan alleen bidden als ik echt in de stemming ben. En wat is eigenlijk ‘goed’ bidden?
Er is maar één remedie: gewoon bidden, goed of niet goed, aandachtig of niet aandachtig, vermoeid of vol energie. Doen!
De Traditie van de Kerk bevestigt dit. Jean Lafrance vat die samen: “God zoekt geen mensen die goed bidden, maar mensen die nooit ophouden met bidden.” (Geef mij een woord, blz. 89) Wij bieden enkel de materie, Jezus vormt het tot iets vruchtbaars. Wij dragen de stenen aan, Christus bouwt het huis.
2. Geen gebed gaat verloren
Jezus neemt het gebed in ontvangst, hoe het ook gebeden wordt! Geen gebed gaat voor Hem verloren. Hij verzamelt die, als de stenen voor de bouw van zijn Kerk en Rijk. Hij past ze in het grotere katholieke geheel van zijn heilsplan. Dus laten we de Heer overladen met gebeden, van allerlei soort: danken, smeken, aanbidden, lofprijzen…
We proberen te bidden met vertrouwen. Niet een ‘menselijk’ vertrouwen (‘het zal wel ergens goed voor zijn’), maar met een Christus-vertrouwen.
3. Bidden is de ‘elektriciteit’ van de missionaire parochie
Het werken aan een missionaire parochie is een heel ‘programma’: visie, mensen vinden, team vormen, nieuwe initiatieven, mogelijke tegenslagen… En dan moet er ook nog gebeden worden! Maar begin met bidden, alleen, samen, als parochie. Ga eerst aankloppen bij de Heer! Met de voorspraak van Maria, Jozef, de heiligen, de patroonheilige van de parochie…
Bidden is de ‘elektriciteit’ van de missionaire parochie. Niet onze ‘elektriciteit’, maar die van de heilige Geest. Christus heeft aan de Kerk de kloosters als de ‘elektriciteitscentra’ gegeven. Maar we kunnen zelf ook kleine ‘reactoren’ en ‘aggregaten’ in onze parochie aanleggen. Dan komt er ‘stroom’ te staan op onze visie, activiteiten en initiatieven.
4. Enkele concrete handreikingen
* Zoveel mogelijk mensen in de parochie laten meebidden
Maak een gebedskaart, of gebruik een bestaande, die overal gebeden kan worden. Bij iedere bijeenkomst en elk overleg, bij de diverse werkgroepen, bij de voorbede, bij koorrepetities enz.
* Plan een vast gebedsmoment voor de missionaire parochie
Dit kan eenmaal in de maand of week zijn. Misschien aansluitend aan een vaste Mis in de week of anders een eigen moment. In de kerk, kapel, pastorie of eventueel bij iemand thuis. De vorm kan eenvoudig bestaan uit enkele vaste gebeden (Getijden, gebedskaart, litanie), liederen en vrij gebed. Vaak ‘ontwikkelt’ zich dit wel tot een vorm.
* De Rozenkrans
De rol van Maria in een missionaire parochie is onmisbaar. Zij leert ons luisteren naar de heilige Geest en volharden met vertrouwen. Zij leert ons dat we ontvangen om door te geven. De Rozenkrans is meer dan een devotie, het is een oefenschool van gebed.
De Rozenkrans bidden past helemaal bij de missionaire parochie. Zo bidden we immers veel. Het is een smeekgebed dat op voorspraak van Maria recht naar het Hart van de Heer gaat. We overwegen in de mysteries het ‘kerygma’: wie is Jezus en wat heeft Hij voor ons gedaan?
* Eucharistische aanbidding
Eucharistische aanbidding en evangelisatie horen bij elkaar. Als een inademen en uitademen, naar de Heer toegaan en naar de mensen toegaan. We zien een toename van momenten en plekken van eucharistische aanbidding. Dus laten we ermee beginnen. Hopelijk wordt in parochies alle medewerking gegeven!
“In dit jaar van gebed, zijn alle gemeenschappen uitgenodigd om momenten van eucharistische aanbidding te bevorderen, een onmisbaar aspect voor de ontmoeting met de Heer. Elke geloofsgemeenschap moet de meeste geschikte manieren en tijden vinden om deze praktijk te ontwikkelen, die zoveel vruchten van heiligheid voortbrengt voor de Kerk.” (Uit Leer ons bidden van het dicasterium van Evangelisatie voor het Jaar van Gebed, 2024, nr. 3.4.2)
Aan de AKB, Aktie Kerk Balans, doet meestal de hele parochie mee. Geweldig. Maar eucharistische aanbidding houdt evenzeer onze kerk in balans: beide zijn te doen. Een EKB, Eucharistische Kerk Balans. (Voor meer concrete tips hoe eucharistische aanbidding in een parochie te beginnen, kunt u contact opnemen met het Katholiek Alpha Centrum.)
5. Kortom
Bidden is doen, veel doen. Met volharding en vertrouwen. Want de Heer bouwt zijn Kerk mede met onze gebeden. De momenten van gebed, vooral van eucharistische aanbidding, maken het de heilige Geest mogelijk zijn ‘elektriciteit’ door al ons pogen heen te zenden.
Tekst: Katholiek Alpha Centrum, foto: Ramon Mangold